ze fluistert meestal ritselende woorden dan zijn er momenten dat ze stormachtig raast ik murmel zacht naar haar gericht of roep mijn longen vol en leeg dan geeft ze zich over en houdt zich stil geef ik me over en luister volgzaam naar de stilte die
ze wordt vaak simpel genoemd een veroordeling een compliment een vaststelling voor haar eenvoudigweg haar zijn aannemen gehoor geven aanwezig zijn zo simpel kan het zijn #jongerencoaching #kindercoaching #simpel #zijn #aannemen #inwoordenbeeld
het aanwezige zijn zijn in aanwezigheid erkennen dat het moeilijk is de zwaarte durven benoemen de diepte ervan aannemen de versplintering zien van vele waarheden waarbij het kiezen van eigen geloof een eeuwige zoektocht blijft niet willen kiezen nie
ze aarzelt er klinkt twijfel in haar stem voorzichtig zoekt ze de juiste woorden onderzoekend en aftastend ze is bang om die eerste stap te zetten ze kan het nog niet alleen om die eerste stap te zetten ze durft voorzichtig om hulp vragen om die e
al plagend begint het spel de jongste zoon en ik hij vliegensvlug ik speel vals altijd al gedaan gooi mijn gewicht in de strijd nu kan het nog net ik ben nog heel even groter dan hij overlaad hem met mijn te uitbundige blijk van liefde hij in gespee
verandering vraagt tijd even stilte wintertijd om te voelen en te wroeten en dan langzaam groeien wennen aan dat nieuwe zijn Instagram is veranderd ik groei mee na een tijdje wroeten voelen wennen #verandering #nieuwbegin #kindercoaching #jongere
woorden en beelden die komen na dromen in de donkerte van de heilige nachten die stromen als water door me heen mijn ziel voedend lavend voor zij die dorstig zijn #heiligenachten #inwoordenbeeld #tijd #bezieldleven
hij laat het licht aan zodat hij de weg steeds terug vindt de weg naar huis zijn thuis het licht dat hem iedere keer hij vertrekt uitnodigt en verwelkomt als hij verdwaalt neemt hij zijn licht mee dat hem omarmt en verwarmt welkom thuis zoon verbind
wie ben ik fluisterend stelt ze zich die vraag ze weet het niet meer voelt het niet meer vindt de weg niet meer naar huis haar thuis dichtbij zichzelf luister naar het zacht gefluister haar innerlijke stem daar als mist zichtbaar in de spiegel #jon
het laat je alle hoeken van de donkerste kamer zien niet wetende dat er ook een raam is straalt er plots die lichtflits doorheen helder toont het de schaduwen op de muren van dat wat ooit was en altijd met ons meekomt en langzaam rijst het licht en
ik kijk nog een laatste keer achterom naar de trein mijn zoon alleen op weg om de wereld te ontdekken uitgewuifd door fantastische vrienden en eerlijk ik voel me wat verloren zoekende naar een nieuwe invulling van moeder zijn mezelf heruitvinden als
bewondering voor hen in alle functies van hun werk vooral voor wie ze zijn als mens Ik voel het ook nog altijd een beetje dat leerkracht zijn er zijn voor hen groot en klein om hen iets bij te leren ze weten al veel soms meer dan ik van het leven
mijn zintuigen nemen waar mijn hoofd en hart schrijven het verhaal mijn verhaal zoals ik het waarneem misschien niet hun verhaal zoals zij het ervaren en toch zo wordt het ons verhaal verhalen verbinden al sinds we mens zijn rond het vuur het vuur v
haar lichaam is energie ze luistert naar het natuurlijk ritme en beweegt mee beweegt mee op de getijden van haar emoties en voelt hun stroom het zijn slechts golven niet de diepte van de oceaan #jongerencoach #kindercoach #bron #zijn #inwoordenbeeld
vol verwondering kijk ik naar haar hoe ze dansend de overgang van licht naar donker omarmt overgangen van licht naar donker van zomer naar herfst van vakantie naar werk of school er zit ritme in mijn lichaam stokt en voelt de spanning tussen los
zomerliefde ...ik denk dat ik van de zomer hou... Ik herken me in wat ze aarzelend fluistert. Het wordt verwacht om te genieten van de zomer, van de actie, van het avontuur, van het samen zijn, ... Ik dwaal zelf door de zomer. In het zonlicht lijke